Het gevoel van Nong Khiaw...
Door: Matties
Blijf op de hoogte en volg Matties
11 Maart 2007 | Laos, Vientiane
...het meest imposante bouwwerk in Nong Khiaw is de brug. Deze brug verbindt de twee delen van het dorpje dat gescheiden wordt door de rivier Nam Ou. Vanaf het midden van deze brug leer je in een paar schitterende blikken Nong Khiaw direct kennen en waarderen om haar eenvoud...
Kijk je naar rechts, dan zie je twee prachtige kleine meisjes in hun typische Laotiaanse rokjes zingend voorbij komen. Direct nadat ze de brug hebben overgestoken slaan ze rechtsaf een klein zandpaadje in dat ze omlaag in de richting van de rivier leidt, waar ze zich aansluiten bij een groepje meisjes die al tot hun knietjes in het water staan. Nadat ze hier een tijdje met elkaar hebben staan kletsen, beginnen ze zichzelf en hun kleertjes in de rivier te wassen, ondertussen hun onschuldige schoonheid met zoveel zelfvertrouwen uitstralend zoals alleen kinderen dat kunnen...
Links van de brug, midden tussen de helder roze bloemen, de bananenbomen en de witte bloesems, kijkt ons bamboehutje uit over de rivier. Het is basic, maar veel hebben we ook niet nodig...
Vlak daarachter stoot je blik op een massieve rotswand, die zich vanaf de top vrijwel stijl omlaag lijkt te storten. Zelfs de hardnekkige Laotiaanse begroeiing heeft zich op dit stuk gewonnen moeten geven. Dit verlies heeft het echter op de twee andere omringende heuvels ruimschoots goed gemaakt en worden daar de ruwe rotsen door natuur overspoeld en omgevormd tot een vriendelijke groene achtergrond.
Vanaf het midden van de brug zie je onder je de bootjes als naalden tussendoor de eilandjes glijden, terwijl achter je de zon langzaam lager zakt, je schaduw steeds verder over de Nam Ou uitstrekt en langzaam een einde maakt aan een paradijselijk dagje... De eerste mistsluiers, vanmorgen vroeg verdrongen door de opkomende zon, kruipen nu voorzichtig tussen de bergen dichterbij om dit prachtige dorpje aan de oevers van de Nam Ou, met al haar mooie kanten, te bewaren voor weer een nieuwe dag...
M'n laatste bericht was uit Chiang Mai, Thailand. Sinds die stad hebben we weer een hoop gereisd: de eerste halte was Chiang Rai, weer een stukje noordelijker richting de grens van Laos. Dit stadje staat bekend om de mogelijkheid om daar trekkingen te doen. Yep, hebben we gedaan dus...alleen deze keer een korte: 2 dagen door de jungle van Noord-Thailand. Super, voor 't eerst in m'n leven echte jungle! Watervallen, bossen van bamboe, olifantje rijden + slapen in een typisch heuveldorpje, midden in the middle of nowhere. Daarna Chang Khong, grens overgestoken met Laos, en daar op een slowboat gestapt die ons naar Pakbeng bracht. Zo'n slowboat, you love it or you hate it... And we, we hated it! Wat een toeristentrein zeg, al die 250 bleke zweterige lichamen waar we 7 uur lang mee op veel te harde en kleine bankjes zaten... Su & ik dachten maar 1 ding: wegwezen!! Zijn lekker met de bus verder gereden naar Udomxai, en de dag daarna door naar Nong Khiaw. En hier, zoals je boven hebt kunnen lezen, hadden we dus duidelijk meer trek in :p Een snufje uitslapen, aanmengen met wat zwemmen in de rivier, al roerend een motortochtje door de omgeving toevoegen en maak het af met een toefje volleybal met locals op een schoolplein...
Na 5 dagen Nong Khiaw zijn we doorgereisd naar Luang Prabang, een grote relaxte stad aan de Mekong-rivier waar we 2 dagen zijn gebleven. Vandaag 7 uur in de bus gezeten om in Phonsavanh te komen. Yep, en hierna komt Vietnam al gevaarlijk dicht in de buurt!!
Hoop dat het goed gaat met jullie...!
Dikke kus,
Tiesje
Kijk je naar rechts, dan zie je twee prachtige kleine meisjes in hun typische Laotiaanse rokjes zingend voorbij komen. Direct nadat ze de brug hebben overgestoken slaan ze rechtsaf een klein zandpaadje in dat ze omlaag in de richting van de rivier leidt, waar ze zich aansluiten bij een groepje meisjes die al tot hun knietjes in het water staan. Nadat ze hier een tijdje met elkaar hebben staan kletsen, beginnen ze zichzelf en hun kleertjes in de rivier te wassen, ondertussen hun onschuldige schoonheid met zoveel zelfvertrouwen uitstralend zoals alleen kinderen dat kunnen...
Links van de brug, midden tussen de helder roze bloemen, de bananenbomen en de witte bloesems, kijkt ons bamboehutje uit over de rivier. Het is basic, maar veel hebben we ook niet nodig...
Vlak daarachter stoot je blik op een massieve rotswand, die zich vanaf de top vrijwel stijl omlaag lijkt te storten. Zelfs de hardnekkige Laotiaanse begroeiing heeft zich op dit stuk gewonnen moeten geven. Dit verlies heeft het echter op de twee andere omringende heuvels ruimschoots goed gemaakt en worden daar de ruwe rotsen door natuur overspoeld en omgevormd tot een vriendelijke groene achtergrond.
Vanaf het midden van de brug zie je onder je de bootjes als naalden tussendoor de eilandjes glijden, terwijl achter je de zon langzaam lager zakt, je schaduw steeds verder over de Nam Ou uitstrekt en langzaam een einde maakt aan een paradijselijk dagje... De eerste mistsluiers, vanmorgen vroeg verdrongen door de opkomende zon, kruipen nu voorzichtig tussen de bergen dichterbij om dit prachtige dorpje aan de oevers van de Nam Ou, met al haar mooie kanten, te bewaren voor weer een nieuwe dag...
M'n laatste bericht was uit Chiang Mai, Thailand. Sinds die stad hebben we weer een hoop gereisd: de eerste halte was Chiang Rai, weer een stukje noordelijker richting de grens van Laos. Dit stadje staat bekend om de mogelijkheid om daar trekkingen te doen. Yep, hebben we gedaan dus...alleen deze keer een korte: 2 dagen door de jungle van Noord-Thailand. Super, voor 't eerst in m'n leven echte jungle! Watervallen, bossen van bamboe, olifantje rijden + slapen in een typisch heuveldorpje, midden in the middle of nowhere. Daarna Chang Khong, grens overgestoken met Laos, en daar op een slowboat gestapt die ons naar Pakbeng bracht. Zo'n slowboat, you love it or you hate it... And we, we hated it! Wat een toeristentrein zeg, al die 250 bleke zweterige lichamen waar we 7 uur lang mee op veel te harde en kleine bankjes zaten... Su & ik dachten maar 1 ding: wegwezen!! Zijn lekker met de bus verder gereden naar Udomxai, en de dag daarna door naar Nong Khiaw. En hier, zoals je boven hebt kunnen lezen, hadden we dus duidelijk meer trek in :p Een snufje uitslapen, aanmengen met wat zwemmen in de rivier, al roerend een motortochtje door de omgeving toevoegen en maak het af met een toefje volleybal met locals op een schoolplein...
Na 5 dagen Nong Khiaw zijn we doorgereisd naar Luang Prabang, een grote relaxte stad aan de Mekong-rivier waar we 2 dagen zijn gebleven. Vandaag 7 uur in de bus gezeten om in Phonsavanh te komen. Yep, en hierna komt Vietnam al gevaarlijk dicht in de buurt!!
Hoop dat het goed gaat met jullie...!
Dikke kus,
Tiesje
-
11 Maart 2007 - 14:07
Amir:
wat vertel je dat toch prachtig jongen.. ik zie het allemaal voor me!! I envy you! ik wil zo'n reis man!!!!!
dat waren even mijn weetjes.
veel plezier verder
Groetjes Amir -
11 Maart 2007 - 14:23
Stijn:
#@$)(*@#$ Jaloers!! -
11 Maart 2007 - 14:33
Sanne:
MAHAAAAAM, IK WIL DAT OOK HEBBEN VOOR M'N VERJAARDAG!
xx -
11 Maart 2007 - 14:34
Hubrecht:
laat me volledig koud dit
;) -
11 Maart 2007 - 14:34
Sanne:
MAHAAAAAM, IK WIL DAT OOK HEBBEN VOOR M'N VERJAARDAG!
xx -
11 Maart 2007 - 14:57
Mientje Macho:
Hè, het blijft super. Afgunst ken ik niet. So what: ga gewoon zo samen door. Grandioos.
Groetjes from my home. -
13 Maart 2007 - 09:27
Sjanie:
Natuurlijk is het niet te vergelijken, maar als ik die foto's van jullie voor dat hutje zie, moet ik toch even terugdenken aan de Sequoiahof. En jij begrijpt dat...! x mam. -
13 Maart 2007 - 13:00
Mirjam:
He Ties en Sue,
Prachtig verhaal man, heel poetisch...Wel even wat anders dan Nepal. Van onze groep ben ik hier alleen nog met Hanneke.Af en toe ben ik nog s in Dhading ,wat heerlijk is en Han. vermaakt zich nog op en top met haar toneelcarriere hier in Kathm. de nodige biertjes worden er nog gedronken,wat natuurlijk niet ten gunste komt van het budget maar ach...af en toe moet je je haar eens los gooien e..??haha
He vermaak je nog, leef je uit. Dikke kus,ook aan Sue
Een warme 'Namaste" vanuut Nepal
-
13 Maart 2007 - 18:22
Sonja Martin:
Hoi Matties,
De foto's en de bijbehorende verhalen zijn prachtig, dit is echt leven.
Over 7 weken gaan wij richting Thailand, van 4 t/m 17 mei gaan we rondreizen. Beginnend en eindigend in Bangkok en daarna gaan we de boel onveilig maken op Bali.
Bedankt voor je kaart.
Groetjes Sonja Martin
-
14 Maart 2007 - 19:04
Ivon:
Matties! Wat super allemaal toch hé! Dat Thailand kwam zo bekent voor en de rest is nog 10x zo prachtig! Ik zie Huub en mij daar ook al helemaal zo zitten haha heerlijk zeg! Al die maanden ben ik al een stiekeme stille lezer maar nu laat ik toch maar eens wat achter! Heel erg veel plezier nog maar dat moet helemaal goedkomen zo te zien.
Liefs, Ivon -
14 Maart 2007 - 20:15
Dads:
Normaal lukt het je niet Tiesje maar hier wordt ik ff stil van en dat nog wel met mijn mond vol tanden.
Grtz -
16 Maart 2007 - 22:25
Evert:
Matties,
Ik kan niet anders denken dan aan jou lamme houding aan de wastafel op kasteelstraat 78, vertellend over je reis naar Azie, tijdens het schoonborstellen van de frietpan. Of je bakken ijs met een overhitte ps2. Vent, wat is er veel gebeurd na die tijd en ik zie dat je tijdens je reis zo veel moois hebt beleefd. Een nieuwe wereld is voor je open gegaan. Net als ik zul je nu ook verslaafd worden aan reizen, ik heb alweer twee tickets geboekt. Al meerdere malen heb ik me afgevraagd wanneer je weer terug bent in Nederland. Mijn huisgenoten in Den Haag suck.
Ik wens je het beste tijdens je verdere verblijf, en hoop snel iets van je te horen.
Take care my friend!
Evert
-
19 Maart 2007 - 10:47
Jelle:
Hoi Matties en Su-anne,
Geweldig om jullie verhalen te lezen!! Erg herkenbaar ook, vooral Nong Khiaw!
tip: vergeet Zuid - Laos niet, prachtige watervallen, vriendelijke mensen en bijzondere tempels :)
Geniet ervan!!
Jelle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
